Düşümde gördüğüm söğüt ağacı

Yapraklarını gözlerime döktü

Gövdesinin ihtişamı

Ölümün soğukluğu kadardı

Dik bir yokuştan yuvarlanan

Cevizler kesti yolumu

Elleri cebinde, serkeş

Bir sincap geçti yanımızdan

Cevizlere nazar etmeksizin.

Beni fark edince aniden durup

Gözlerime dikti gözlerini

Söğüt ağacının gözlerine dikti gözlerini.

Ben yoktum orada

Cevizler kadar yoktum

Ölmüş bir söğüt ağacı

Elleri cebinde bir sincap

Birbirlerine bakıyorlardı

Birbirleriyle konuşuyorlardı

Söğüdün gözleri gözlerimde doldu

Hayır ağlamıyorlardı.

Bense yoktum orada

Gözlerim vardı yalnız

İçinde söğüdün yaprakları

Yüzünde söğüdün yaraları

Cevizler kadar yoktum ben

Anladım.

Ölü bir söğüdü

benden daha çok var kılan

Sincabın kendisi değil

Söğüde duyduğu muhabbetti.

Bildim.

Elleri cebinde, serkeş bir sincabın

benden daha canlı olmasının sebebi

Söğüdün gözlerindeydi.

Bir muhabbetle can bulacak varlığımın yakarışını

Duydum.

Düşümde gördüğüm söğüt ağacı

Yapraklarını gözlerime döktüğünde

Ve elleri cebinde, serkeş bir sincabın

gözleri gözlerime değdiğinde

Ben orada yoktum

Cevizler kadar yoktum.